De eerste tandpasta

Vroeger probeerden mensen eeuwenlang verschillende dingen om hun tanden te poetsen. Eierschalen, as, gemalen oesterschelpen en zout, dit werd allemaal gebruikt - in poedervorm. Pas in 1824, toen de Amerikaanse tandarts Peabody zeep aan die mengsels toevoegde, begon het te veranderen.

De Amerikaan John Harris voegde vervolgens in de jaren 1850 kalk toe en zo werd langzaam de moderne tandpasta geboren. Het voordeel van deze pasta was dat deze beter op een tandenborstel bleef plakken. Hierdoor was het makkelijker aan te brengen op het gebit.

Deze substantie werd verkocht in glazen potten. Daarmee was het wel nog steeds een gedoe en een smeerboel om je tandpasta op je borstel te krijgen. Dat veranderde in 1886.

De ontwikkeling van de tandpastatube

De eerste tube werd in 1886 door dr. Sheffield geïntroduceerd als Crème Dentifrice toothpaste. Dàt was een succes. In 1892 werd door Sheffield het bedrijf Beecham’s opgericht en vanaf dit moment werd het goedje in tubes verkocht.

Kort daarna stortte ook Colgate zich op deze oplossing voor hun tandpasta, die zij vanaf de jaren 1870 ook al in potten verkochten.

Vanaf 1898 werd de puntdop voor tandpasta tubes geïntroduceerd, die nog steeds wordt gebruikt om de afgesloten mond van de tube te openen.

Deze vroege tandpasta tubes waren gemaakt van tin en lood en bleven in principe jarenlang hetzelfde totdat een tekort aan metalen tijdens de Tweede Wereldoorlog leidde tot versie met verschillende soorten plastic rondom een kern van aluminium. 

Vanaf dat moment begon ook de plastic vervuiling, die er mee gepaard gaat. Maar daar was men toen nog totaal niet mee bezig.

Rond de jaren negentig kwamen ook all-plastic tandpasta tubes op de markt, bestaande uit verschillende lagen gelamineerde plastics.

En kort daarna ontstond ook de plastic tandpasta pomp, een uitvinding die nog steeds niet veel gebruikt wordt.

Het gros van tandpasta tubes is tegenwoordig echter nog steeds opgebouwd uit verschillende lagen plastic, gelamineerd rondom een dun laagje aluminium.

Het probleem en de oplossing

Jaarlijks worden er 20 miljard tandpasta tubes geproduceerd en weggegooid. Een voorzichtige schatting van Recycling International is dat er daarvan 1.5 miljard in onze vuilnishopen en oceanen verdwijnen.

Een enorme vervuiling en belasting voor het milieu.

Colgate-Palmolive staat niet voor niets ook in 2020 weer bij de top 10 plastic vervuilers in de wereld, aldus de ‘Break Free From Plastic coalition’, waar Greenpeace ook deel van uitmaakt. Zij trekken dit soort conclusies aan de hand van al het plastic vuil dat haar vrijwilligers in de natuur hebben verzameld.

Is tandpastatubes recyclebaar maken dan niet de oplossing?

Tandpastatubes zijn door alle verschillende gebruikte materialen - om soepelheid èn stevigheid te verkrijgen - nu niet recyclebaar.

De tandpasta industrie wil de komende jaren stap voor stap overstappen naar recyclebare tubes. Nu zijn het nog maar enkele kleine merken die recyclebaarheid claimen.

Colgate bijvoorbeeld heeft de intentie om in 2025 al haar tandpastatubes van een speciaal soort plastic te produceren, dat wel goed recyclebaar is. Een goede ontwikkeling, zou je denken.

Maar een GROOT PROBLEEM is dat het meeste plastic überhaupt niet gerecycled wordt. De U.S. Environmental Protection Agency schatte in 2017 dat in de US maar 8.4% van het plastic afval werd gerecycled. In de EU werd 30% gerecycled, de rest wordt verbrand of komt in vuilnishopen.

Met recyclebare tubes voorkom je dus niet dat er nog steeds 1.5 miljard - dan recyclebare tubes - jaarlijks in het milieu terecht komen, zoals ook dit Marketwatch benoemt.

Trouwens, bij een lage olieprijs is het voor de tandpasta sector makkelijker en economischer om nieuwe tubes te maken dan gebruikte te recyclen.

Nee, helaas, recyclebare tubes zijn niet een goede oplossing van het probleem.

Tanden poetsen zonder plastic tubes is de enige oplossing.

Alle partners van bespaar1miljoentubes.nl juichen ontwikkelingen toe die helpen om afscheid te nemen van de plastic tandpastatube.

Micro-plastics in reguliere tandpasta

Wist je trouwens ook dat er micro-plastics in de meest gangbare vormen van tandpasta zitten? En dat we die dus dagelijks binnenkrijgen en door onze wasbakken ons oppervlaktewater inspoelen? Dit is minimaal net zo’n groot probleem als het gebruik van de tube zelf. Hier meer over weten? Check Beat the Microbead!

De beste oplossing? Totaal plastic-vrij gaan. Zoals met Smyle Brush Mints, natuurlijke vegan tandpasta tabletten. ‘Toothpaste without the waste.’